Zgłoszenie 1

Kwiat (czarny :P) · Gość

Julia Oleśniewicz
aktor - Michelle Trachtenberg
blog - nie posiadam już żadnego
gg - 9962056
mail - [link widoczny dla zalogowanych]

Stare ale jare Razz

-Do Paryża ?! – krzyknęła Julia – Przecież to jakieś kpiny !
-Nie, to nie są żadne kpiny i chyba wiesz ,że tak będzie teraz najlepiej. –odezwał się głos w ciemnościach.
-Nigdzie nie jade ! – krzyknęła ponownie dziewczyna i pędem pobiegła do swojego pokoju znajdującego się na poddaszu. „Nie ma prawa” myślała gorączkowo .
-Nie ma ! – krzyknęła i z wściekłością rzuciła pierwszą rzeczą jaka wpadła jej w ręce. Pierwszą rzeczą czyli małym podręcznym lusterkiem, które z hukiem rozbiło się na tysiące kawałeczków. Czyżby to oznaczało siedem lat nieszczęścia ?

Brunetka z ciemnymi zielonymi oczami szła przez Paryskie ulicę. „Co ja tu do jasnej cholery robię ? " myślała poirytowana. Dziewczyna szła i rozglądała się, wszystko było śliczne, domki kolorowe, ulice czyste. "I jeszcze ta cholernie słetaśna sceneria. !" Nawet asfalt nie wydawał się jej, być czarny w tym mieście.
Brunetka miała dość, serdecznie dość, chciała się zaszyć w jakimś ciemnym zauku ,by nie widzieć tych wszystkich szczęśliwych twarzy, które napawały ją obrzydzeniem, ale niestety takich uliczek jak by się zdawało w tym mieście brakło.
W końcu po paru minutach swojego spaceru ,który bardziej mógł przypominać maraton, dotarła do placu zabaw. Widok dla osoby z wrażliwym sercem byłby ukojeniem nerwów. Dzieci bawiące się , ich matki obserwujące swoje pociechy i rozmawiające z sąsiadkami i ten uśmiech widniejący na każdej twarzy. Julia w tym momencie także bardzo potrzebowała miejsca, w którym mogła by uspokoić swoje nerwy, ale obraz ,który zastała na placu zabaw tylko bardziej ją rozłościł. Miała ochotę wyciągnąć różdżkę i trzasnąć zaklęciem w najmniejsze dziecko bawiące się w piaskownicy, najmniejsze i zarazem najniewinniejsze. Ale niestety z przyczyn czysto praktycznych nie mogła tego zrobić, bo w końcu nie może zdradzać tego kim jest.
Dostrzegła bujaczkę , która nie była przez nikogo zajęta i znajdowała się z dala od piaskownicy. Dziewczyna Nie wiedziała co ma robić i nie miała siły dłużej już stać ,więc podążyła w jej stronę. Gdy usiadła poczuła kojące mrowienie w stopach ,ale ukojenia duszy nie otrzymała. Oparła łokcie na kolanach i ukryła twarz w dłoniach. Czuła się bezsilna, zła i bezsilna. Chciała coś zrobić ,a zawsze zabraniały tego zakazy „Nie rób tego ,jest to przecież zabronione, trafisz za to do Azkabanu ,a może nawet Cię zabiją” odzywał się w tedy cichy głosik w jej głowie. Okropny głos który nie dawał jej spokoju.
Tak bardzo brakowało jej Szwecji. Tam była sama swoją panią, mogła robić co chciała a teraz ... teraz wszystko się zmieniło.

PS: Nie moge się coś zalogować Sad

Ale może póxniej dam rade.
Ach i żeby nie było ja Alexandra Very Happy

redmune

Jestem za. Very Happy

kwiat · Gość

ciesze sie Very Happy

jak to dobrze, że opowiadania z przed roku mam na kompie Razz

P

redmune

Jaka ulga, co nie ? Razz

Kwiat · Gość

no

były duże szanse że odpowiedz bedzie inna Very Happy

redmune

Odpowiedź czego?

Kwiat · Gość

odpowiedz na zgłoszenie Very Happy

jakbym dała coś innego czego jeszcze ludzie nie czytali to mogłabyś napisać "jestem na nie" Razz

redmune

I tak bym się zgodziła. Razz

Gość

Ale jeszcze ja.
Otóż Autre jest... NA TAK!

Witamy Kwiatuszku w serii.