Zgłoszenie nr 17
Idź do strony 1, 2 Następny

Gość

Postać:Jared Blythe
odtwarzający Jared Padalecki
e- mail:autorka0@onet.eu
gg w profilu
blogi:
family-cross.blog.onet.pl
claude.blog.onet.pl
Próbka twórczości:

Ten poranek zaczął się, jak zwykle. O godzinie siódmej, jego komórka oznajmiła czas pobudki, wygrywając Beatlesów.
Only you needs…
-Nie ma mowy- przystojny ciemnowłosy chłopak nakrył głowę poduszką.
Jednak telefon komórkowy wciąż wygrywał jedną melodię, którą znienawidził. Zawsze ta muzyka wyciągała go z łóżka o porze z pewnością nie przeznaczonej do normalnego funkcjonowania.
-Dobra, wstaję- powiedział do czterech pustych ścian i niechętnie odkrył kołdrę.
Przetarł zmęczone oczy i spojrzał na panoramę miasta. Mieszkał tutaj sam. Jednak nigdy nie narzekał. Kochał samotność i te poranki, kiedy słodka cisza panowała w jego mieszkaniu.
Kochał Londyn i nawet dzisiejszy deszcz nie spowodował jego przygnębienia. Z uśmiechem ubrał się, gryząc w pośpiechu kanapkę. Monotonia codziennych czynności doprowadzała do nudy, jednak dzięki niej, Jared należał do najbardziej uporządkowanych ludzi na tym globie.
Nie mógł sobie pozwolić na niedojrzałość.
Zbyt długo walczył, aby mógł sam zamieszkać w tej kanciapie.
Z przerażeniem wciąż spoglądał na gołe ściany i jeden materac pośrodku pokoju. Obiecywał sobie, że zrobi coś z tym, tylko…
No właśnie. Zawsze był zabiegany. W przenośnym i dosłownym tego słowa znaczeniu. Kochał sprint i codziennie niezależnie od pogody, biegał, słuchając i podśpiewując.
Widok chłopaka biegnącego w tej okolicy był już dla mieszkańców naturalnym, ale bywali i tacy, którzy uśmiechali się szeroko do niego, na co on zwykle odpowiadał tym samym uśmiechem.
Naturalnym bez sztucznej bufonady.
Cholerny optymista.
Zakochany w życiu wzajemnością.
Kochający swoją samotnię.
Samotnię?
Właśnie zakładał słuchawki, kiedy rozległ się dzwonek do drzwi. Otworzył je. Na progu stała śliczna dziewczyna.
-Coral- wyciągnęła do niego rękę.
Była przemoczona, jednak nie przejęła się tym. Bezceremonialnie weszła do domu, nie zwracając uwagi na plamy, jakie pozostawia na dywanie.
O ile dywanem można było nazwać skrawek wyblakłej tkaniny, leżący u niego na podłodze.
Jednak nie to przykuło jego uwagę. Dziewczyna miała walizkę.
-Będę tu mieszkać- odpowiedziała na jego zaskoczenie spojrzenie.
-Mieszkać. Rozumiem. Co? – dopiero po chwili zdobył się na porządną reakcję...

Liza. · Gość

Jeżeli znów powiesz, że za dużo sobie wzięłaś na głowę to ja na nie, bo znów będziesz chciała mojego Mike'a zostawić. O. xD

Gość

Mike'a nie zostawię nie teraz skarbiexd

Liza. · Gość

Śledzisz mnie xD gdzie ja nie przyjdę to i ty.

Gość

akurat do londons kto inny mnie zachęciłxd

żella

I dobrze xD
Na tak oczywiście Smile

Gość

dziękuję

jedyna przekonana xd

Liza. · Gość

No wiesz przecież, że Cię kocham i wszędzie gdzie byś nie przyszła to ja jestem na tak Smile

Gość

no ja też cię kochamxd aczkolwiek nie przyszłabym gdyby nie jedna piosenka xd

redmune

Na tak.

Mój kochany upierdliwiec. Razz

Gość

trzeba było się inaczej zarejestrowaćxd

redmune

I tak bym wiedziła że to ty. Razz

Wampirka

Hah xD Ja na tak ^^

Marta

Ja też na tak Wink

redmune

Czekamy na Autre.